Dat is de realiteit. De feiten spreken voor zich.- Leterme haalde een verkiezingsoverwinning met steenhard populisme: meer Vlaanderen, meer brood en spelen voor het plebs. Geef het volk wat simpele oplossingen en ze zijn zoet.
- De Franstaligen hebben, met recht en reden, schrik van "sterke man" Leterme. Over de gedachten van de man geen kwaad woord, maar hij heeft zich met zijn opruiende taal de vijand van België gemaakt.
- Leterme heeft zich aardig in de problemen gewerkt: hij kan niet nóg eens woordbreuk plegen en het kartel doen barsten, want dan ontploft de publieke opinie.
De koning moet binnenkort een informateur aanduiden, die de moeilijke taak van "oplossingen zoeken" mag aanvatten. Een rooms-blauwe coalitie lijkt in de maak.
Wij keuren het "non" van de Franstaligen af, maar geven hen geen ongelijk. Leterme heeft zich voorgedaan als separatist en moet daar nu de prijs van betalen. Held in Vlaanderen, Vijand in Wallonië en bij de mensen met gezond verstand in het Nederlandstalige landsgedeelte.
Laat hem de brokken nu maar lijmen.
En als het hem niet lukt?
We zouden niet graag gelijk krijgen: instabiliteit van het land, onderlinge twisten, algehele malaise.
Troost je, Guy: de verzoener krijgt nooit applaus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten