Kopman: Yves Leterme
Communautair: Tjah, een zeer verwarrende houding. Een kartel vanuit puur electoraal oogpunt: overeenkomsten op bepaalde thema's, maar hét thema van de N-VA, de Vlaamse onafhankelijkheid, strookt dan weer niet met dat van de CD&V. De partij houdt er een "geen mening" standpunt op na, met het idee om na de verkiezingen beide kanten op te kunnen gaan. Een federale regering vormen met separatistische gedachten is onmogelijk, dus kunnen ze terugkrabbelen indien Leterme formateur wordt. Een zeer gevaarlijke, hypocriete houding, en bovendien zeer onduidelijk voor de kiezer. Een keuze voor dit kartel is duidelijk geen positieve stem voor de Belgische eenheid.
Vlaanderen onafhankelijk: Geen direct doel?
2 opmerkingen:
CD&V heeft al verklaringen gedaan waarin ze er voor uit kwam een confederalistisch model voor te staan.Maar wat is confederalisme eigenlijk, en waarom zijn confederaties geen lang leven beschoren.
Zeg dan dat België beter barst
door Koen Lemmens
Laat een ding nu maar eens duidelijk zijn: men kan niet én voor confederalisme én tegen Vlaamse onafhankelijkheid zijn
Koen Lemmens e.a.
vinden dat politici en journalisten open kaart moeten spelen over Vlaanderen
De politieke docufictie van de RTBF heeft het land in rep en roer gezet. De programmamakers wensten dat niet enkel economen of grondwetspecialisten aan het institutionele debat over de toekomst van ons land zouden deelnemen, maar dat ook de bevolking actief zou nadenken over hoe het verder moet met dit koninkrijk. Momenteel lijkt de aandacht echter toegespitst op de gebruikte journalistieke technieken. Men kan dus vrezen dat er meer te doen is over de manier waarop de boodschap werd gebracht, dan over de boodschap zelf.
De politiek reageerde ook aan Vlaamse kant heel afwijzend. Yves Leterme was er als de kippen bij om de uitzending te veroordelen. "Dit zijn methodes die een goed democratisch functionerende samenleving onwaardig zijn", oordeelde hij scherp en hij voegde er nog aan toe dat "de PS van de Vlaamse eisen voor een confederale staat een totale karikatuur heeft gemaakt". Ook sommige journalisten reageerden afwijzend. In De Standaard publiceerde algemeen hoofdredacteur Peter Vandermeersch een bijtende veroordeling onder de titel 'Nous en avons marre'. Ook hij verwijt de Franstalige pers een karikatuur te maken van Vlaanderen. (Alsof de Vlaamse pers zo'n genuanceerd beeld van Franstalig België ophangt).
Wij onthouden uit deze hele farce iets anders. Zowel politici als journalisten goochelen blijkbaar kwistig met staatkundige begrippen, zonder te weten wat ze precies inhouden. Bepaalde politici en journalisten, onder wie Leterme en Vandermeersch, maken van het confederalisme een complete karikatuur. Zijn zij intellectueel dan zoveel eerlijker dan de Franstalige journalisten?
Een deel van de politieke klasse bereidt een volgende - wellicht verregaande - fase in de staatshervorming voor. Op zich is daar niets mis mee, maar onze politici zijn het wel aan de bevolking verplicht om hierover duidelijke taal te spreken. Als de burgers straks gaan stemmen, moeten zij immers weten welke staatsrechtelijke implicaties hun kiesgedrag zal hebben. Betekent goed bestuur niet dat de bevolking recht heeft op correcte informatie? Ook de pers speelt daarin een fundamentele rol. Het komt de journalisten toe de nodige duiding te geven.
Precies daar loopt het mis. Tekenend hiervoor zijn de recente verklaringen van Leterme, De Crem en Herman Van Rompuy. In plaats van duidelijk hun visie op de toekomstige staatsinrichting mee te delen, verkiezen deze politici om de Belgische burger in het ongewisse te laten en hem eigenlijk te misleiden. Dat kwam tijdens het RTBF-debat na de nepnieuwsflash pijnlijk tot uiting. Aan wat Pieter De Crem daarin vertelde, was geen touw vast te knopen. De Crem slaat termen als federalisme, confederalisme en separatisme hopeloos door elkaar. Deze begripsverwarring werd nog duidelijker de dag na de uitzending, toen Herman Van Rompuy in Terzake een pleidooi scheen te houden voor een confederale staat, maar tegen separatisme.
Dat is meteen ook de teneur die in talrijke verklaringen en artikels opduikt: de Vlamingen, met uitzondering van N-VA en Vlaams Belang, zijn er niet op uit om België te laten barsten. Wel zijn velen voorstander van een evolutie naar een confederale staat.
Nu is onze vraag aan die confederalisten of ze überhaupt wel weten waarover ze het hebben. En van Peter Vandermeersch zouden wij graag weten waarom hij niet de moeite doet om aan zijn lezers uit te leggen wat confederalisme werkelijk betekent. Want laat één ding nu maar eens duidelijk zijn: men kan niet én voor confederalisme zijn én tegen de Vlaamse onafhankelijkheid.
Er bestaat in de constitutionele doctrine immers geen enkele discussie over het feit dat een confederatie of statenbond een samenwerkingsverband is waarbij onafhankelijke staten bij verdrag regelen welke bevoegdheden ze samen wensen uit te oefenen. Met andere woorden, wie zegt voorstander te zijn van een confederale Belgische staat (contradictio in terminis) is meteen ook vóór de onafhankelijkheid van de deelstaten.
Een confederaal België impliceert dan ook dat aan de deelstaten een volledige soevereiniteit wordt, gegeven en dat zij nadien in een internationaal verdrag afspreken om bepaalde bevoegdheden samen uit te oefenen. Dit verdrag is evenwel op elk ogenblik opzegbaar. Hoe dan ook houdt een confederaal België in dat er een einde wordt gemaakt aan de grondwet en dat deze wordt vervangen door een internationaal verdrag.
Confederalisme is dus geen doorgedreven vorm van federalisme. Confederalisme is wezenlijk iets anders en veronderstelt de onafhankelijkheid van de betrokken geconfedereerde staten. Concreet wil dat zeggen dat de confederalisten en de separatisten eigenlijk hetzelfde willen: de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Alleen beloven de confederalisten dan om met de overige, voormalige Belgische deelstaten een internationaal verdrag te sluiten, terwijl de separatisten sensu stricto zelfs dat een brug te ver vinden. Het was dus niet zo fout van de RTBF om te suggereren dat er in Vlaanderen meer voorstanders van onafhankelijkheid rondlopen dan algemeen wordt aangenomen.
Het blijft evenwel onaanvaardbaar dat bepaalde politieke partijen die beweren het confederalisme na te streven, verzwijgen dat zij dus voor Vlaamse onafhankelijkheid zijn. Van veel respect voor een eerlijk debat en voor de bevolking getuigt een dergelijke houding niet. Net zoals het betreurenswaardig is dat de pers nalaat hierop te wijzen. Wij laten in het midden of dit het gevolg is van kwade trouw of omdat men niet en état intellectuel is om te begrijpen waarvoor confederalisme staat. Maar we vinden het wel onwaarschijnlijk dat zij die aan onze staatinrichting bricoleren blijkbaar niet de precieze draagwijdte kennen van hun eigen uitgangspunten. Nog erger is dat de bevolking niet correct wordt geïnformeerd over de ware implicaties van de "legitieme Vlaamse eisen voor een confederale staat". De fase waarin onduidelijkheid en mistspuiterij aanvaardbaar waren, is nochtans allang voorbij.
Prof. Dr. Koen Lemmens, Prof. Dr. Paul de Hert en Prof. Dr. Serge Gutwirth doceren aan de faculteit recht en criminologie van de VUB.
Publicatiedatum : 2006-12-22
Sectie : Opiniemakers
CD&V: confederalisme zekerstn?
N-VA: tjah, zelden een partij gezien met een beperkter eisenpakket....
Een reactie posten