Een trend zet zich in

BRUSSEL - De Belgische werkgelegenheid stabiliseerde in het eerste kwartaal van 2007 op een zeer hoog niveau. In Wallonië nam de werkloosheid af, terwijl ze in Vlaanderen en Brussel lichtjes steeg. (Bron: FOD Economie)

De eerste tekenen van het Marshallplan voor Wallonië begint vormen aan te nemen. De werkloosheid daalde er significant of bleef er gelijk in regio's met iets lagere werkloosheid.
Het Marshallplan bestaat uit het promoten van innovatie door een lagere drempel voor ondernemers en het aanmoedigen van gericht ondernemen op enkele gerichte groeipolen, zoals luchtvaart.

Overrompeling

Reeds meer dan 550 mensen bezochten in de afgelopen twee dagen deze weblog. Aangezien de leden van Unitair zelf nauwelijks reclame hebben gemaakt, moet het thema enorm leven en hebt u zelf mensen doorverwezen naar ons. Bedankt daarvoor, en blijf dat vooral doen om de discussie draaiende te houden.
Door ons te bezoeken heeft men kennis genomen van de redenen die wij belangrijk vinden om België te behouden. We hebben het niet bij redenen gelaten, we hebben ook oplossingen gepoogd te vinden voor de vele struikelblokken waar we vandaag mee geconfronteerd worden.
Doe mee aan onze discussie en plaats vandaag een comment met een antwoord op de vraag:

Wil u België zien barsten, en waarom wel/niet?

Dossier: Splitsen is geen goede zaak.

En waarom niet?

(voornaamste bron: Waar België voor staat, een toekomstvisie (Meulenhoff/Manteau 2007))
Het cijfermateriaal in se wordt genomen uit verschillende objectieve schattingen die gefundeerd blijken, zoals de berekeningen van het ACW en KBC.
Elk van deze redenen zijn gebaseerd op bewezen historische of statistische feiten.

De waarheid en onwaarheid van de transfers

• Van de zogenaamde transfers zijn bijvoorbeeld 10 West-Vlaamse gemeenten netto-ontvangers. Waals-Brabant en Luxemburg blijven de rijkste provincies van België en dragen ook meer bij dan ze terugkrijgen. Het zogenaamde “Vlaanderen dat afdraagt aan Wallonië” is een cliché en een leugen. Het is vooral (zo'n 70%) het verpauperde noorden van Henegouwen dat netto geld ontvangt.
  Als men het splitsingsscenario écht zou baseren op de transfers zou men tot surrealistische toekomstmodellen komen.
  

• Het cliché van het werkloze Wallonië tegenover het werkende Vlaanderen verdient nuancering. De werkloosheid ligt procentueel veel hoger in bijvoorbeeld Oostende dan in bijvoorbeeld La Louvière. In werklijkheid is het vooral de as rond Brussel die afdraagt aan Henegouwen.
  

• De transfers zoals bekendgemaakt door N-VA en VB zijn ongefundeerd en onjuist. Ook de cijfers van de Warandegroep zijn niet voldoende gestaafd. Als men kijkt naar de werkelijke uitgaven aan onder andere sociale zekerheid, die Vlaanderen niet netto terugkrijgt blijkt dat de transfers zo'n 4,5% van het BBP van Vlaanderen bedragen – minder dan de helft van de 10% die men vaak aangeeft. Dit komt neer op zo'n 4,5 miljard euro. Ter illustratie: Catalonië draagt 8,5% bij aan de Spaanse staat, en Tsjechië betaalde zo'n 7,5% uit voor het tot een splitsing kwam met Slowakije.
  

• Transfers bestaan overal en het betreft een fenomeen dat is ontstaan om de rijkdom in de rijkere regio's af te romen naar de armste. Het bestaat in elke natie in Europa en tussen de verschillende naties al evenzeer (cfr. de Britse en Nederlandse bijdrage aan Europa die vooral Luxemburg ontvangt). Wallonië ontvangt zo'n 7% extra door de transfers. Ter illustratie: Wales ontvangt zo'n 15% en Zuid-Italië ontvangt al jaren 20% zonder structurele veranderingen aldaar.
  

• Tot het interbellum droeg de Waalse economie procentueel significant af aan Vlaanderen, zoals dat nu omgekeerd gebeurt. Dat is een historisch feit; dit kwam voornamelijk door de industriële revolutie en het groter bevolkingingsaantal van Wallonië in die periode. Ook al ontkennen Vlaams-nationalisten dit, een illustratie hiervan is de studie die men voor de 1e wereldoorlog liet uitvoeren om te becijferen hoeveel Wallonië afdroeg, met als argument ... een mogelijke splitsing van het land.
  

• Het argument van “onze inkomsten behouden” houdt geen steek. Indien Vlaanderen niet “solidair” wil zijn met Wallonië, zal het sowieso solidair moeten zijn met de rest van Europa, daar het één van de rijkere landen zou worden. Een afdragen van zo'n 4% zal onontkoombaar blijven. De vraag is of we deze uitgaven liever naar Wallonië zien gaan, waar we een behoorlijk aandeel in hebben (bvb. Brussel) of naar bijvoorbeeld het Oostblok.

• De transfers zijn geen kwestie van interregionale solidariteit (cfr. de ontvangers in West-Vlaanderen en Limburg, de afdragers in Waals-Brabant) maar interpersoonlijke solidariteit. Indien alle transfers stoppen zouden de armen in bijvoorbeeld Henegouwen zo'n 20% minder inkomen hebben.
  

• Het argument dat Vlaanderen “zonder Wallonië een zeer rijk land zou zijn” houdt geen steek. Pure vergelijkingen waarbij Vlaanderen uitgezet wordt in de bestaande rangschikkingen, in plaats van België tonen dit wel aan, maar dit is wiskundig onjuist. Men zou Vlaanderen moeten uitzetten tegenover andere regio's zoals Catalonië, en dan eindigt Vlaanderen in de hogere middenmoot door de loonkosten en de vergrijzing.
  

Taalproblematiek

• Het argument van een “taaleigenheid” houdt geen steek. Dit klinkt perfect logisch in de context van de na-oorlogse Vlaamse Beweging, maar vandaag bevinden er zich in steden als Antwerpen en Mechelen al vrijwel meer Engels- en Franstaligen (van moedertaal) dan Nederlandstaligen. De splitsing funderen op taalargumenten zou dus fundamenteel onjuist zijn in tijden van globalisering.

• In Waals-Brabant wonen procentueel bijna evenveel Vlamingen als er Franstaligen in de Brusselse rand wonen. Waarom vragen zij niet meer rechten zoals de Franstaligen? Vlamingen baseren zich op het territoriale taalbeginsel: ze spreken hier Frans. De Franstaligen behouden het persoonlijke taalbeginsel: wij spreken Frans. Het is een kwestie van cultuur. De Franstaligen motiveren om Nederlands te leren zou de werkloosheid in alle gewesten ten goede komen.

Werk en werkloosheid

• In 2050 bestaat Vlaanderen uit 1 miljoen 65-plussers. In Wallonië zal de vergrijzing veel later en veel minder te voelen zijn. We hebben deze economische mankracht nodig om de vergrijzing betaalbaar te houden.

• Vlaanderen kampt met meer langdurig werklozen dan werkelijke werkzoekenden. Hierdoor raken enorm veel jobs niet langer ingevuld. De mankracht hiervoor kan en moet men in Wallonië gaan zoeken, daar er in Vlaanderen vandaag de dag geen voldoende reserve is.

• De grote regio rond Brussel is de welvarendste van heel België en is de motor van de economische activiteit. Een communautaire crisis zou buitenlandse investeerders afschrikken, daar Brussel tussen twee vuren ligt. Het voor het overgrote deel Franstalige en meertalige Brussel zal zich nooit volledig aan Vlaanderen wijden.

Brussel

• Het is een utopie te denken dat een boedelscheiding 'vreedzaam' kan gebeuren, en dat Brussel 'een onafhankelijk "DC" zou worden. Brussel herbergt in zijn gewest en de rand zowat 50% van de economische capaciteit van België. Zonder Brussel is zowel Vlaanderen als Wallonië die motor van de economie kwijt. Bovendien is de meerderheid van de Brusselaars gekant tegen Vlaamse autonomie.
  

• "Liever met, desnoods zonder Brussel" is een ongefundeerde uitspraak. "Met Brussel" impliceert een onafhankelijk Vlaanderen met Brussel als hoofdstad. Is dit haalbaar? Natuurlijk niet! 80% van de Brusselaars heeft als moedertaal Frans. Is dit dan de homogene Vlaamse Staat?
  "Zonder Brussel" impliceert een verlies van welvaart, doordat de Brusselse economische capaciteit volledig buiten Vlaanderen valt.
  
  
• Men vergeet al te vaak dat, hoewel Brussel een torenhoge werkloosheid heeft, dit niet komt door "luie Brusselaars" of "luie inwijkelingen", maar wel doordat Belgen in de rand rond Brussel elke dag forenzen naar de binnenstad. Brussel is op die manier de draaischijf van alle Belgische economische activiteit en de economisch welvarendste regio van het land.
  

Wat we hebben opgesomd is vooral een wederwoord op de, vaak onjuiste, cijfers die men in het Vlaams-nationalistische kamp gebruikt om de splitsing van België te bewerkstelligen. Deze objectieve cijfers counteren dat "zakennationalisme". De enige échte reden voor een splitsing, is gebaseerd op emoties: men verkiest een Vlaamse Staat. Daarom probeerden we redenen op te sommen waarom het juist béter zou zijn niet te splitsen.
De Franstaligen willen allerminst een “verfransing van België”, ze willen een modernisering van de huidige structuur zonder separatistisch ingegeven staatshervormingen, net zoals de leden van Unitair. Met het oog hierop hebben wij ons toekomstplan opgesteld.

Dossier: Maar hoe moet het dan wel?

Het einde van de vakantie nadert en de leden van Unitair hebben weer kort overlegd. Enkele punten hebben we gebundeld uit diverse projecten die ons ter ore zijn gekomen, als advies aan de formateur van de nieuwe federale regering. We hebben deze naar ons best vermogen aangepast en geïnterpreteerd en stellen hier kort en enkel betreffende enkele heikele punten over hoe wij de toekomst van ons land zien.
Deze punten lijken ons niet alleen communautair verzoenbaar, maar bovendien werkelijk positief voor beide landshelften.

• Justitie wordt hervormd, na een uitgebreide audit - samengesteld uit alle betrokken partijen. De minister van Justitie leidt dit in goede banen.
  Het departement blijft federaal in al haar facetten.
  Het budget van Justitie wordt kortstondig verhoogd om een modernisering van de strafinstellingen mogelijk te maken.

• Het Koningshuis wordt hervormd. Als onderdeel van onze traditie blijft het bestaan, maar enkel de Koning en Koningin krijgen een dotatie die overeenstemt met diens noden en persoonlijk onderhoud. Het politieke recht van de Vorst blijft onveranderd, omdat een onafhankelijk persoon op deze manier bepaalde macht in handen houdt met het oog op de federale regeringsvorming.
  

• Bepaalde domeinen zoals landbouw, milieu en mobiliteit worden geherfederaliseerd, daar zij hebben bewezen niet afdoende te werken op regionaal vlak. Verschillende milieunormen brengen bedrijven die nationaal werken in de problemen en bedreigen het voortbestaan van de nationale luchthaven. Verschillende aanpak op verkeersovertredingen wekt teveel wrevel bij de inwoners. Een eenduidig beleid is beter.

• Een federale kieskring wordt ingevoerd. 80 van de 150 Kamerleden wordt nationaal verkozen. De lijsttrekkers van deze lijsten zijn kandidaat-premier en vloeiend tweetalig. Dit wordt niet in een wet gegoten maar is als een deontologisch code voor de partijen. Deze kandidaten moeten bijgevolg in het hele land campagne voeren. Tweetaligheid is hiervoor bijgevolg een logische vereiste. Nationale debatten zijn nodig en verplicht. Ze worden gelijktijdig en in twee talen uitgevoerd door de openbare omroepen.
  De gemeenschappen verdelen de overige Kamerzetels onder zich volgens aantal inwoners.
  De Federale Kieskring vervangt de discussie over de kieskring Brussel Halle Vilvoorde.
  Er wordt in arrondissementen gestemd voor de 70 overige Kamerzetels. Deze zijn 'eentalig'. Kandidaten op deze lijsten kunnen echter niet in de regering zetelen. Deze 80/70 verdeling laat voldoende ruimte over voor lokale wensen, terwijl de federale aangelegenheden eveneens kunnen verdedigdworden.

• De Senaat in se wordt ontbonden en vervangen door een Gemeenschapsvergadering. De functie van dit orgaan is een maandelijkse vergadering van afgevaardigden van de gemeenschapsregeringen. Deze leggen pijnpunten in de samenwerking tussen de regio's wat betreft de eigen beleidsdomeinen bloot. De voorzitter wordt door de Kamer verkozen bij het begin van het parlementaire jaar.
  De samenstelling van deze vergadering wordt door de gemeenschapsregeringen zelf gekozen. Er is een procentuele verdeling afhankelijk van de bevolking van alle regio's.

• De provinciebesturen worden geïntegreerd in het gemeenschapsministerie van Binnenlandse Aangelegenheden en de gouverneurs afgeschaft. Ze bewijzen vandaag geen apart nut meer. In geval van gemeente-overschrijdende aangelegenheden is de minister van Binnenlandse Zaken verantwoordelijk of de gemeenschapsminister indien kleinschalig.

• De financiering van de federale structuur wordt herbekeken zodat er procentueel geld naar de federatie terugvloeit om deze te ondersteunen. De financiering kan bijvoorbeeld jaarlijks worden herbekeken, afhankelijk van de specifieke noden.
  

• Het onderwijs in het hele land onderricht vanaf het 4e leerjaar verplicht de andere landstaal. In Brusselse scholen kan dit reeds vroeger, of indien gewenst in andere scholen (maar niet later). Vanaf het 1e jaar middelbaar wordt Engels onderricht als derde taal. Verder blijft onderwijs een gemeenschapsbevoegdheid. Deze maatregel dient om onder andere samenwerking tussen de regio's op bijvoorbeeld economisch vlak mogelijk te maken. Op talloze andere vlakken zal de verbeterde tweetaligheid de bevolking eveneens ten goede komen.
  De taalwetten in se blijven echter ongewijzigd en worden verstrengd toegepast.
  

• De Sociale Zekerheid blijft ongewijzigd en federaal, doch wordt een adviesorgaan opgericht om de kosten van de vergrijzing te kunnen opvangen. Een bijdrage wordt verwacht van de gemeenschappen.

• De Brusselse en Waalse regio krijgt een federaal gecoördineerd beleid om de werkgelegenheid te verhogen en de werkloosheid aan te pakken.
  Werkloosheidsuitkeringen worden beperkt in de tijd, maar procentueel opgetrokken tot boven de armoedegrens. Opleidingen voor werklozen worden volledig gratis.

Heeft u bemerkingen of een andere visie? Ga de discussie aan en plaats een comment.